Infatuations, ammunitions..
Creative bast*rds and the situations.
Hard rock and neck chokes.
Ask me why I have written this here!

They are my own thoughts.
Not a poem.
They swim in my boats,
every bit random.

So, sexy b*tches,
with all riches
looking for a fling,
bickering all in!

Goatees and head bangs
literally all far !
Symbols and clangs
come lets go to the bar.

Hypocrites and back bites,
they will always find traits,
that feels not right
to them and their minds.

A poem I wrote as myself and not Durga after a night of rock band performances. I have not much idea why I wrote this, as usual. But it was I and not Durga who wrote it. So creativity may not be a great factor here.
I dont even know if it makes any sense. Or whether it is complete. But then, most of my random thoughts are random and incomplete. Good day to you all!

PS- I have this killing urge to travel and write. Even with all my spontaneity, some factors do hold me back from doing whatever I like. Soon, I will overcome all that. All in time. All in time...

Some Respect Please!!!

Have a little bit of respect for that woman who balances everything in life for you, for your family. She gets up in the morning cooks and readies you for your day, rushes with you to start her own. Then getting to her office, works there and tries to bring her own ambitions and dreams to come true. Comes back, tends to you again and your needs and falls on to the bed at night all worn out, but satisfied about what she did that day and with a smile.
She is your mother, you wife, your sister, your daughter. Give her some respect.

Instead of wondering why she is not taking care of you more,
Instead of wondering why she has not given you more time [ She has 24 hours a day too :) Forgot? ]
Or blaming her for everything that goes wrong,
Or thinking a mistake makes the whole past a wrong.

Give her some space. She has a life. She cares for you. But 24*7 she cannot keep sending you signals of that. She might also need some peace and lone time some times. Give it to her. After all, when you need her she is always there.

She is working so that the whole family does not know the pinch. Not because she wants to be away from her family. Or from her kids. Give her that credit. She takes cares of the kids, the husband, parents and finally herself. Because it happens every day, dont close your eyes and get used to it. It happens because she puts efforts for it.

If you think she is not doing enough, go jump. You would not be able to do half the things you do today, the way you do it, if not for her. Got it? So start giving a damn!

Days and nights will still pass by. And the sun and moon chase. Is there anything else happening in the world? I donno. And I dont think I care now.

Cancer

ഇന്നേക്ക് അദ്ദേഹം പോയിട്ട് 7 വര്ഷം ആയി. ഇരട്ട കുട്ടികളെ കയ്യില്‍ എടുത്തു നടക്കുന്ന കാലത്ത് പോയതാണ്. പിന്നെ ഈ ഏഴു വര്ഷം ഞാന്‍ അനുഭവിച്ച വേദനകളും യാതനകളും.. നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ഒരു exaggeration ആയി തോന്നാം. അതിനെ പറ്റി ഒന്നും ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ പറയുന്നില്ല. ഈ ജന്മം പാഴായി. ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ എനിക്ക് കൂട്ടായി, ഈ ജന്മം മുഴുവന്‍ ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതുന്നു.

ഞങ്ങള്‍ പ്രേമിച്ചാണ് വിവാഹം കഴിച്ചത്. ഒരുപാട് എതിര്‍പ്പുകളെ എതിര്‍ത്ത് കൊണ്ട്. എന്നെ അദ്ദേഹത്തിന് ജീവന്‍ ആയിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍....... ... ...

കാന്‍സര്‍ ആണെന്ന കാര്യം ആദ്യം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഒരുപാട് കാലം എന്നില്‍ നിന്നും അദ്ദേഹം അത് മറച്ചു വച്ചു. ഒരു ദിവസം ഫോണില്‍ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞത്. കേട്ട ഉടനെ നേരാണോ എന്ന് ചോദിച്ചു. മൌനം സമ്മതം എന്നാണല്ലോ!

ആ മൌനം പിന്നീടൊരിക്കലും മാഞ്ഞില്ല.

എന്റെ അടുത്ത് നിന്നും പോകുവോളം. ആ സ്നേഹം മായുവോളം.

അദ്ദേഹം ആ പൂതനയുടെ കാന്‍സറിനു അടിപ്പെട്ടു. ഇപ്പോള്‍ അവര്‍ കല്യാണം കഴിച്ചു ജീവിക്കുന്നു. ഞാന്‍ ഈ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് വേണ്ടിയും!